Na jučerašnji dan obeležili smo 26 godina od početka bitke na Košarama. Pitate se, verovatno, kakve to veze ima sa sportom. Bitka na Košarama je, slobodno možemo reći, Kosovski boj našeg doba, i sa tim se ne može uporediti niti jedna sportska priredba.

Ipak, čini se da samo jedna utakmica u našoj istoriji ima taj kapacitet i tu težinu da uđe u kolektivnu svest kao jedan od bitnijih događaja dvadesetog veka. Zbog svih okolnosti pre, tokom, i nakon turnira, finale Evropskog prvenstva u košarci 1995. godine i danas ostaje jedan od najradosnijih trenutaka srpskog naroda.

Zbog svih žrtava, patnji i nepravdi koje smo proživeli tokom ratova devedesetih, zbog herojstva koje je kulminiralo na jučerašnji dan na Košarama, danas se prisećamo legendarnog dvoboja u kojem je Saša Đorđević dao 41 poen.

Posle sankcija, zbog kojih nismo više od tri godine učestvovali ni na jednom prvenstvu u niti jednom sportu, dobili smo priliku da igramo dodatne kvalifikacije za EP u Atini koje smo jedva prošli (Bugare smo dobili u odlučujućem meču posle produžetka).

Posle toga dogodila se rapsodija.

Igrali smo sjajno na turniru, dobijali smo redom mečeve u grupi. U četvrtfinalu lako smo prošli Francuze, u polufinalu smo dobili domaćine Grke i došlo je vreme za finale sa Litvancima. S jedne strane Đorđević, Danilović, Paspalj, Savić, Divac, Bodiroga... a s druge strane Kurtinajtis, Homicus, Karnisovas, Marčuljonis, Sabonis... jedna od najboljih košarkaških utakmica svih vremena.

Završena je rezultatom 96 prema 90 u našu korist, a osim simultanke Đorđevića, pamti se i brutalno zakucavanje Danilovića preko Sabonisa.

Po povratku u Beograd, košarkaške junake dočekalo je više stotina hiljada ljudi, i nemajući gde adekvatno da smeste košarkaše, zbog reke ljudi, vlasti su odlučile da šampione izvedu na balkon Skupštine grada Beograda. Od tada, svaki veći uspeh sportista proslavlja se na čuvenom Balkonu.

LINK ČUVENOG ZAKUCAVANJA: https://www.youtube.com/watch?v=Td-2xhMNZzE